Editor’s tips: bananas, bandana’s, matchy-matchy

Dit stukje beperken tot drie tips? Niet te doen. Het zonnetje doet duidelijk veel goeds voor mijn inspiratie. Of gedijen mijn hersenen gewoon beter onder het hyperblonde haar dat ik na anderhalf jaar eindelijk weer terug heb? Anyway, deze aflevering deel ik mijn fashion epiphanies met je (iedereen die ananas-moe is: haal adem, de banaan is hier!), beschrijf ik hoe ‘het pak’ mij uiteindelijk wist in te pakken en onthul ik waarover ik Facebook-chatgesprekken heb met mezelf… dus. Gaan met die banaan!

Fashion epiphanies: bandana’s & bananas
Op Fashion Week had ik het er nog over met een vriend; hoe je eens in de zoveel tijd een soort fashion epiphany hebt, en dat vervolgens blijkt dat je het bij het rechte eind had. Ik had het in het verleden bijvoorbeeld met cowboylaarzen, kimono’s, de kleur lila, sunnies met gekleurde glazen en het deels afscheren van lang haar. Nou, ik heb er weer een hoor – zo’n plotse, onbedwingbare behoefte. De bandana jongens, mark my words. Opa’s zakdoek mag weer uit de kast. En dan niet alleen om het hoofd (zoals ik dus, op die eng-blije foto hierboven), want dat kennen we nu wel. Nee, gewoon weer om de nek, net als op je ouwe klassenfoto’s. Maar dan beter gestyled.

Al iets meer zichtbaar zijn de bananen. De modewereld gooit ze op ons af alsof we een stel hongerige apen zijn. Ach, eigenlijk zijn we dat ook, toch? Vandaag in de Monki-mailing zag ik ze op het hoofd van een model, maar dat gaat me nog iets te ver. Zelf loop ik al een tijdje rond op bananengympen van de H&M. In alle bescheidenheid: het regent (oké, oké: miezert) complimenten, dus ik heb na Best Kept Secret festival (ook een megatip voor volgend jaar, al had ik het liever geheim gehouden) meteen een brandschoon tweede paar gekocht.

Nieuwe collecties: matchy-matchy
Olé, de nieuwe collecties druppelen binnen! En wat zien onze ogen? Setjes, setjes, setjes! Ik nam mezelf ooit voor om een ding nóóit te doen: pakjes/pakken dragen. Er is tenslotte zoveel keus, waarom zou je je beperken tot een materiaal, een print, een kleur voor je gehele outfit? Maar ineens zie ik het: matchy-matchy is de bom. En wat voelt het lekker rustig aan mijn ogen. Vooral zo met die andere rages waar de winkels vol mee liggen – stugge materialen, hoekige shapes, hoge tailles, croptops – is het eigenlijk juist heel spannend, zo’n pakkie. In wilde prints zoals Motel ze al een tijd aanbiedt, of lekker mono, op Monki’s manier.

Gesprek met jezelf
Af en toe een goed gesprek met jezelf, dat zal iedereen wel eens (nodig) hebben. Ik trek het iets verder, en heb een conversatie met mezelf lopen op Facebook. Geen zorgen, het is niet zo dat ik rijp ben voor ‘t gesticht. Ik stuur gewoon alles erheen wat ik wil onthouden, bewaren, later bekijken, enzovoort. Voorheen nam mijn iPhone die rol in, maar sinds die gestolen is, lijkt Facebook de makkelijkste en veiligste optie. Een kleine impressie uit deze conversatie met mezelf:

– dit herkenbare stukje van Cosmopolitan.nl
– door dit artikel heb ik nooit meer rust tot ik dit met eigen ogen heb gezien
– en hier heb ik, als doppelgänger-obsessive, van gesmuld

Verder staat er onder meer in dat ik nog een keer moet gaan eten bij Mossel & Gin (sowieso voor drankjes al een favoriete hangout) en af moet reizen naar Amsterdam Noord voor Café de Ceuvel – aangezien half hip Amsterdam me tergend jaloers maakt met hun daar getagde kiekjes.

O, that reminds me: het Volkshotel! Of het nou om te slapen is, om te eten, om te drinken, of voor het gevarieerde publiek, het lieve personeel of het waanzinnige uitzicht vanuit de jacuzzi’s op het dak; hier moet je zijn!

Maar helaas, het is niet alleen maar feest. Daarom tot slot een tip van een ander kaliber. Morgenavond, een stille tocht door Amsterdam.